برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۳۵

— ۳۳ —

---

* * *

	این ره نه بپای هر گدائیست			در دست و زبان ما ثنائیست
	نی من کیم و ثنا کدامست			لا اُحصی انبیا[۱] تمامست

* * *

	ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم			وز هرچه گفته‌اند و شنیدیم و خوانده‌ایم
	مجلس تمام گشت و بپایان[۲] رسید عمر			ما همچنان در اول وصف تو مانده‌ایم

* * *

	آن نه روئیست که من وصف جمالش دانم			این حدیث از دگری پرس که من حیرانم

---

1. ماتنا.
2. بآخر.