برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۸۳۳

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
— ۲۲۱ —

۴۰۲– ط

  من بیمایه که باشم که خریدار تو باشم حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم  
  تو مگر سایهٔ لطفی بسر وقت من آری که من آنمایه ندارم که بمقدار[۱] تو باشم[۲]  
  خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم  
  هرگز اندیشه نکردم که کمندت بمن افتد که من آنوقع ندارم که گرفتار تو باشم[۳]  
  گذر از دست رقیبان نتوان کرد بکویت مگر آنوقت که در سایهٔ زنهار تو باشم  
  گر خداوند تعالی بگناهیت بگیرد گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم  
  مردمان عاشق گفتار من ای قبلهٔ خوبان چون نباشند که من عاشق دیدار تو باشم  
  من چه شایستهٔ آنم که ترا خوانم و دانم مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم  
  گرچه دانم که بوصلت نرسم بازنگردم تا درین راه بمیرم که طلبکار تو باشم  
  نه درین عالم دنیا که در آن عالم عقبی همچنان بر سر آنم که وفادار تو باشم  
  خاک بادا تن سعدی اگرش تو نپسندی[۴] که نشاید که تو فخر من و من عار تو باشم  

۴۰۳– ط

  در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم  
  بوقت صبح قیامت که[۵] سر ز خاک برآرم بگفتگوی تو خیزم بجستجوی تو باشم  
  بمجمعی که درآیند شاهدان دو عالم نظر بسوی تو دارم غلام روی تو باشم  
  بخوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم[۶] ز خواب عاقبت آگه ببوی موی تو باشم  
  حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم جمال حور نجویم دوان بسوی تو باشم  
  می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان مرا بباده چه حاجت که مست روی تو باشم  
  هزار بادیه سهلست با وجود تو رفتن و گر خلاف کنم سعدیا بسوی تو باشم  

  1. که خریدار.
  2. تجدیدنظر: که من آن پایه ندارم که بمقدار تو باشم
  3. ابیات ساقط:
      هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی مگر آن وقت که شادی خور و غمخوار تو باشم  
  4. سعدی آن به که نباشد اگر او را نپسندی.
  5. چو.
  6. بخفتم.