این برگ هم‌سنجی شده‌است.
— ۲۶۱ —
| تو دردی نداری که دردت مباد | از آن رحمتت نیست بر درد من[۱] | |||||
۴۷۰ – ط
| ای روی تو راحت دل من | چشم تو چراغ منزل من | |||||
| آبیست محبت تو گوئی | کامیخته‌اند با گل من | |||||
| شادم بتو مرحبا و اهلا | ای بخت سعید مقبل من | |||||
| با تو همه برگها[۲] مهیاست | بی تو همه هیچ حاصل من | |||||
| گوئی که نشستهٔ شب و روز | هر جا که توئی[۳] مقابل من | |||||
| گفتم که مگر نهان بماند | آنچ از غم تست بر دل من | |||||
| بعد از تو هزار نوبت افسوس | بر دور حیات[۴] باطل من | |||||
| هر جا که حکایتی و جمعی[۵] | هنگامهٔ تست و محفل من | |||||
| گر تیغ زند بدست سیمین | تا خون چکد[۶] از مفاصل من | |||||
| کس را بقصاص من مگیرید | کز من بحلست قاتل من | |||||
۴۷۱ – ب
| وه که جدا نمیشود نقش تو از خیال من | تا چه شود بعاقبت در طلب[۷] تو حال من | |||||
| نالهٔ زیر و زار من زارترست هر زمان | بسکه بهجر میدهد عشق تو گوشمال من | |||||
| نور ستارگان ستد روی چو آفتاب تو | دست‌نمای خلق شد قامت چون هلال من | |||||
| پرتو نور روی تو هر نفسی بهر کسی | میرسد و نمیرسد نوبت اتصال من | |||||
| خاطر تو بخون من رغبت اگر چنین کند | هم بمراد دل رسد خاطر بدسگال من | |||||
| برگذری و ننگری باز نگر که بگذرد | فقر من و غنای تو جور تو و احتمال من | |||||
