برگه:Majlis Melli 1.pdf/۱۱۴

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
بند دوم–دورهٔ اول تقنینیه
–۱۰۱–
قانون تشکیل ایالات و ولایات

داخله بسمت حکومت منصوب و از حکومت معاف میشوند.

‌مادهٔ ۸ – در صورت غیبت با مرض یا عزل یا انفصال حاکم معاون حکومت متصدی شغل اوست و هرگاه معاون حاضر نباشد و یا بجهتی نتواند قائم مقام حاکم واقع شود یکی از رؤسای شعب وزارتخانه از قبیل کارگذاری یا ادارهٔ مالیه یا غیره بموجب قدمت خدمت و تحقق لیاقت کارهای ولایتی را موقتاً موافق قوانین و دستورالعملهائیکه برای ولایات وضع شده اداره خواهد کرد.

‌مادهٔ ۹ – هر گاه حاکم از حدود ولایات خارج نشود و غیبت او فقط از کرسی ولایت برای بلوک گردشی یا انجام یکی از تکالیف مأموریتی او باشد غائب محسوب نتواند شد و حل عقد امور با خود حاکم خواهد بود خاصه اموری که بشخص حاکم محول است درینصورت اگر برای قائم مقام حاکم در تسویه امری اشتباهی حاصل شود یا با اعضای ادارهٔ ولایتی موافقت حاصل ننمایند آن امر را موکول بمراجعت حاکم خواهد کرد و چنانچه غیبت حاکم از شهر متمادی باشد مطلب را بحاکم راپرت خواهد نمود.

‌تبصره – در مورد ماده ۱۲ معاون یا شخصی که در غیاب حاکم متصدی امر حکومت است کاغذها را بعنوان مدیری امضاء میکند و در مورد مادهٔ ۱۳ بسمت نیابت.

(دویم – در وظایف حکام بطور عمومی)

‌مادهٔ ۱۰ – چون از طرف دولت امور ولایت بعهدهٔ کفایت و صداقت حاکم که رئیس ولایت است محول شده حاکم باید بیش از همه در حفظ منافع و مصالح دولت و ملت و اجرای قوانین و نظامنامه‌ها و دستورالعمل‌های ادارات متبوعه و قراردادهای انجمنهای ولایتی و بلدی بکوشد و فواید مملکت و منافع اهالی را در نظر داشته باشد و