صورت آن راپورتها را بجهت فرمانفرما میفرستند.
مادهٔ ۹۵ – حکام بادارات کل و ادارات جزو وزارتخانه‌ها در پایتخت و کذلک بادارات طرق و شوارع و معارف و گمرک و معادن و نظامی و بحری و پست و تلگراف که در ولایت تأسیس شده و مدعی عمومی ولایت و همچنان بادارهٔ تفتیش ولایتی و انجمنهای ولایتی و بلدی مراسله مینویسند.
مادهٔ ۹۶ – حکام بادارهٔ ولایتی و به هیئت احصائیه و ادارهٔ مالیه و انجمن ولایتی و ادارهٔ بلدیه و کمیسیونها و نرخ ارزاق عقاید و ملاحظات خودشانرا اخطار مینمایند ادارات ملاحظات خودشانرا بحاکم تقدیم میکنند.
مادهٔ ۹۷ – حکام بادارات نظمیه و ضبطیه کرسی ولایت و بلوکات که جزو حکومت هستند حکم میکنند و از آنها راپرت میگیرند – بادارات قراسوران که در کرسی ولایت تأسیس شده مراسله مینویسند و راپرت اطلاعات را میگیرند.
مادهٔ ۹۸ – ترتیب روابط حکام با دوایر عدلیه در نظامات عدلیه مندرج است.
مادهٔ ۹۹ – حکام باید مراقبت نمایند که نوشتجات و مکاتبات آنها با سایر ادارات و همچنان مکاتبات اشخاص و دوایر جزو حکومتی با ادارات متفرقه موافق قواعد توقیر و ادب باشد و طوری نباشد که تولید مناقشه و مکابره نماید و بیجهت مسائلی طرح شود که باعث ازدیاد مکاتبه و فوت وقت طرفین شود.
مادهٔ ۱۰۰ – حکام باید سعی نمایند که مکاتبه مابین دوایر حکومتی و سایر دوایر حتی‌المقدور بموقع و با معنی باشد و بیجهت رشته مکاتبات بطول نیانجامد و کارها از جریان طبیعی نیفتد.
مادهٔ ۱۰۱ – حکام باید مراقبت نمایند که هر کاری در اداره و دایره متعلق بها طرح و تسویه شود و حدود و حقوق ادارات محفوظ بماند حاکم فقط در دو مورد حق دارد که کارها را در دفترخانه خود تسویه کند اولا وقتیکه کار فوری و فوتی است و سرعت اقدام
