برگه:Majlis Melli 1.pdf/۱۹۷

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
بند دوم-دورهٔ اول تقنینیه
–۱۸۴–
قانون تشکیل ایالات و ولایات

که ناشی شده و اوضاع و احوال آن و حرکت و رفتار ماقبل مقصر و مدت خدمت آن منظور باشد.

مادهٔ ۳۲۱ – مؤاخذات فوق‌الذکر (‌در مادهٔ ۳۱۴ و ۳۱۵) حق رئیس نظمیه است ولی حق مؤاخذه مأمورین نظمیه (‌کدخداهای محلات) از قرار ذیل‌است:

(اولا) نسبت بصاحبمنصبانیکه در اداره او هستند اخطار و توبیخ و ملامت و بخدمت واداشتن در غیر نوبت بطور فوق‌العاده فقط یک دفعه.

(ثانیاً) نسبت بنواب توبیخ و ملامت با قید در دفتر جرایم و بخدمت واداشتن در غیر نوبت بطور فوق‌العاده تا چهار دفعه.

(ثالثاً) نسبت بتابین نظمیه رجوع خدمت در غیر نوبت بطور فوق‌العاده تا شش دفعه و حبس تا سه روز اگر مؤاخذه شدیدتری لازم شود کدخدای محله از رئیس نظمیه تحصیل اجازه خواهد کرد.

مادهٔ ۳۲۲ – رؤسای نظمیه ذخیره و ناظمین محبس‌ها و رؤسای نظمیه تفتیش و رئیس ادارهٔ حریق نسبت بصاحبمنصبانی که در ادارهٔ آنها هستند در باب مؤاخذه همان حق را دارند که در باب کدخدای محلات قید و تصریح شده.

‌مادهٔ ۳۲۳ – مؤاخذات دیگر که شدیدتر باشد باجازهٔ رئیس نظمیه است.

‌مادهٔ ۳۲۴ – مادامیکه رؤساء از حدود خود تجاوز نکرده‌اند و مؤاخذه صحیح بوده مقصرین حق ندارند از آنها شکایت بنمایند.

‌پنجم – در وظایف اداره نظمیه شهری و صاحب‌منصبان و تابین نظمیه

‌مادهٔ ۳۲۵ – حدود حقوق و تکالیف ادارهٔ نظمیه شهری همان است که در باب ادارهٔ ضبطیه (بلوکی) مصرح است.