(چهارم) رؤسای نظمیه.
(پنجم) مفتشینی که از مرکز برای سرکشی بولایات مأمور میشوند.
مادهٔ ۴ – فرمانفرما و حکام و مفتشین مأمور از مرکز در صورت لزوم استعمال قوهٔ نظامی برئیس کل قشون ایالت یا ولایت رجوع مینمایند در صورتیکه او در شهر دیگری باشد بنزدیکترین رئیس قشون محل.
مادهٔ ۵ – اشخاص مذکور در مادهٔ سیم حق دارند در صورت لزوم از رئیس قراسورانها عده‌ای قراسوران هم بخواهند.
مادهٔ ۶ – رؤسای بلوکات و رؤسای نظمیه فقط در یک موقع حق دارند مستقیماً بقوای نظامی رجوع نمایند و آن مورد استعمال قوای نظامی است برای حضور و مساعدت در اجرای احکام محاکم عدلیه و در این مورد اشخاصی مذکوره مستقیماً برئیس ساخلوی محل رجوع میکنند.
مادهٔ ۷ – در سایر موارد رئیس بلوکات و رئیس نظمیه در صورت لزوم قوهٔ نظامی باید بمحاکم ولایت رجوع نمایند مگر در مواردی که فوت وقت باعث خسارت بزرگ تواند شد مثلاً شورشیان اقدام بحریق و قتل و غارت نمایند تا نایرهٔ فتنه مشتعل شود در اینصورت رئیس محال و رئیس نظمیه مستقیماً بنزدیکترین رئیس نظام محل رجوع نموده مراتب را فوراً بحاکم اطلاع میدهد.
مادهٔ ۸ – احضار قوای نظامی برای اجرای احکام محاکم عدلیه بتقاضای رؤسای محاکم عدلیه یا مأمورین تحقیق بعمل میآید و ترتیب آن در قوانین عدلیه مندرج است در صورتی یکی از اشخاصی که حق مراجعهٔ بقوای نظامی را دارند در محل باشند مأمورین عدلیه بتوسط آنشخص بقوای نظامی رجوع خواهند کرد.
مادهٔ ۹ – مراجعت بقوای نظامی در صورت عدم کفایت مستحفظین سرحدی برای گرفتن قاچاق جایز است و در اینصورت رئیس ادارهٔ گمرکات ولایتی یا رئیس مستحفظین
