فصل پنجم – حدود تقصیر نسبت بجماعت
مادهٔ ۲۶ – نطق و قرائت لوایح و روزنامجات و دیگر مطبوعات در محافل عمومی یا نصب آنگونه مطبوعات یا مکتوبات بدر و دیوار و عرضهٔ آنها بر انظار خلق بهر وسیله که بوده باشد مادامی که در آنها ترغیب و تشویق و تهییج خلق بارتکاب جنحه و جنایات شده باشد اعم از اینکه منشأ اثر بشود یا نشود مستوجب سیاست مرتکب خواهد بود و بتشخیص حکومت عرفیه در محاکم عرفیه از دو ماه الی دو سال حبس خواهد شد.
مادهٔ ۲۷ – تحریص و تهییج بسرقت و قتل و نهب و غارت یا تضعیف قدرت مملکتی در خارجه اعم از اینکه مؤثر شود یا نشود یکسال الی پنجسال حبس و سیاست خواهد شد.
مادهٔ ۲۸ – سیاست اشخاصی که بانتشار اوراق و غیره باعث سلب امنیت و اختلال آسایش عمومی و انتظام داخله شوند همچنان اشخاصی که از مرتکبین قتل و غارت و منشئین فتنه و آشوب توقیر و تمجید کنند همان است که در مادهٔ ۲۶ – ۲۷ مذکور شد.
مادهٔ ۲۹ – ترغیب و تشویق و تهییج اهل نظام بنافرمانی و عدم انقیاد احکام نظامی در حکم مادهٔ بیست و هفت است.
مادهٔ ۳۰ – مرتکبین منهیات مذکوره در مواد ۲۶ الی ۲۹ بحکم التزام شرعی از ده تومان الی هزار تومان مجانی دادنی خواهند بود.
تقصیرات نسبت به افراد
مادهٔ ۳۱ – توهین بمقام منیع سلطنت ممنوع قانونی است و تخلف از این قانون مرتکب را اگر مدیران جرائد باشند از سه ماه الی یکسال محکوم بحبس و یا بالتزام شرعی از ده تومان الی سیصد تومان دادنی خواهد کرد و اگر غیر از مدیرهای جرائد هستند بر حسب تشخیص عرفی مرتکب از سه ماه الی یک سال حبس خواهد شد جریده