فصل سوم
در جنایات و مجازات اعضاء مجلس
جنایات اعضاء مجلس بچهار درجه تقسیم میشود
۳۸– درجهٔ اول از قبیل نجوی کردن و سرفه کردن بعمد در موقع نطق یکی از اعضاء و مجازات این درجه ملامت کردن و نصیحت کردن بر ترک این افعال است.
۳۹– درجهٔ دوم مثل مخالفت قوانین نظمیه یا اعادهٔ نجوی و قیل و قال با وجود ملامت و نصیحت و مجازات این درجه بیرون رفتن از مجلس است به امر رئیس بقدر یک ساعت.
۴۰– درجهٔ سوم حاضر نشدن در تکالیف مقرره است مثل اینکه یکی از اعضاء در ده اجلاس متوالیه بدون عذر صحیح از حاضر شدن مجلس تقاعد کند در این صورت مجلس باو تکلیف خواهد کرد که از عضویت استعفاء کند اگر بعد از تکرار تکلیف استعفا تا سه مرتبه استعفا نکرد از عضویت خلع میشود و عضو دیگر به جای او انتخاب میشود و این عضو از وکلای هر طبقه و ایالتی باشد در صورت اقتضای فرصت باید همان طبقه و ایالت بدل او را تعیین کنند و قبل از تعیین هیئت مجلس از او وکالت خواهد کرد.
۴۱– درجهٔ چهارم خیانت کردن بهیئت مجلس از قبیل رشوه گرفتن یا افشای سر مجلس یا سعی در تخریب اساس و اخلال در پیشرفت کار مجلس است بغرض و جزای این درجه بعد از ثبوت خیانت اخراج از عضویت مجلس و فرستادن بمحکمهٔ عدلیه و تعاقب در مجازات خائن است.
فصل چهارم
در طریقهٔ رسیدگی بمطالب
۴۲– مطلبی که از طرف دولت بمجلس میرسد بکلمهٔ (اظهار) تعبیر میشود و مطلبی که از طرف اعضاء مجلس باشد بکلمهٔ (عنوان) و آنچه سایر مردم بفرستند بکلمهٔ (عریضه).
۴۳– هر گاه عریضه‌ای بمجلس برسد و بیشتر از سه ربع اعضاء مجلس مذاکره آنرا بیفایده بدانند به رئیس اظهار میدارند که مطلب قابل مذاکره نیست.
۴۴– هر گاه مطلبی باشد که فهم آن موقوف بفهم مطلب دیگر باشد اول مطلب موقوف‌علیه را مذاکره کرده بعد بمطلب اول میپردازند.
