برگه:Majlis Melli 1.pdf/۸۸

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
بند دوم–دوره اول تقنینیه
–۷۹–
قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی

۹۲ – انجمن ایالتی میتواند در مواردی که برای مصارف محلی از قبیل راه‌سازی و تأسیس مدارس و پل‌سازی و غیره وجهی لازم شود آن وجه را به نسبت تقسیم مالیات همان محل سرشکن اهالی نماید موافق حدی که در قانون مالیه مقرر است

۹۳ – انجمن ایالتی می‌تواند در موقع احتیاج برای احداث پارهٔ تأسیسات عام‌المنفعه از قبیل راه و پل و مدرسه و غیره ها مبلغی استقراض کند مشروط بر اینکه محل ادای آن استقراض از عایدات معمولی یا فوق‌العاده همان ایالت باشد و این استقراض بدون تصویب مجلس شورای ملی و امضای ملوکانه صورت‌پذیر نخواهد شد.

۹۴ – در صورتی که انجمن اخذ مالیاتی فوق‌العاده علاوه بر حدود مقرره لازم داند باید موافق قانون اساسی بتصویب مجلس شورای ملی برسد.

۹۵ – مالیات فوق‌العاده فقط بمحلی تعلق میگیرد که فائده تأسیسات مذکوره در مواد فوق راجع بآن است چنانچه فائده تأسیسات راجع بتمام‌ایالت باشد مالیات هم سرشکن تمام ایالت میشود و اگر فائده آن به بلد یا بلوکی خاصه تعلق گیرد مالیات مزبور هم فقط از همان بلد یا بلوک گرفته‌خواهد شد.

‌تنبیه – وجوهی که بموجب مواد فوق بر سبیل فوق‌العاده سرشکن اهالی میشود باید بنسبت مالیاتی باشد که پس از ممیزی جدید مقرر خواهد شد.

۹۶ – قراردادهای انجمن در امور ذیل باکثریت آراء واجب‌الاجرا است مگر آن که حاکم در مدت بیست روز پس از صدور حکم اخطار کند که قرارداد انجمن مخالف قانون یا خارج از وظیفه انجمن است و نسخ آن را بخواهد اگر انجمن متقاعد نشد حاکم باید ناسخ آن قرارداد را در ظرف دو ماه بتصویب مجلسین و صحه همایونی صادر نماید و الا قرارداد انجمن باید بموقع اجرا گذارده شود.

۹۷ – قراردادهای مذکوره در ماده فوق از قرار ذیل است:

(اول) در خصوص خرید و فروش و معاوضه اموال منقوله و غیر منقوله ایالتی باستثناء ابنیه حکومتی و محکمه‌ها و مدارس و محبس‌ها و‌عمارات نظمیه و اشیاء منقوله