برگه:MasaalekolMohsenin.pdf/۱۸۷

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

نماز نافله[۱] بخواند، روزهٔ مستحبی بگیرد خودش ناهار ملوکانه می‌خورد، عوض نوافل به حساب گندم املاک خود وارسی می‌نماید و یک دقیقه از مشاغل دنیوی سر فارغ ندارد… در این صورت اگر مردم گمراه شود تقصیر ناصح نیست؟! اگر یک مجنون دعوی بابی بکند، کافر دیگر قرآن جدید بیاورد، مردم را فریب دهد؛ آشوبی در اسلام برپا کند و هزاران خونهای ناحق ریخته شود تقصیر کیست؟ یا عبدالوهابی[۲] درآید اسلام مارا بتپرستی بگوید، طایفهٔ وهابی تشکیل شود، مواضع متبرکه را غارت نماید، خون مظلومین را بریزد مسئول کیست؟ باعث گمراهی هر قوم همان هدایت کنندگان است لاغیر. هادی و ناصح ملت اسلام آنها هستند که ما را به عبادت خدا و معرفت نفس و حفظ وجود و تشویق به تحصیل معارف و معلومات می‌کنند. هر هادی و ناصح که غیر از این بما یاد بدهد مضل و مهلک ملت اسلام است.

بعد از ظهر میرزا محمود مارا برد به تماشای آسیا. کنار رودخانه عمارت چهار مرتبه ساخته. از همان آب که آسیا را می‌گرداند چرخی برای چراغ الکتریک درست کرده و قوهٔ مفت تحصیل می‌کند؛ هشتاد چراغ ده شمعی می‌سوزاند. آبشار مصنوعی درست کرده، آبی که از آسیا بیرون می‌آید از چهار ذرع بلندی می‌ریزد روی سنگهای مفروش و در عرض شش ذرع مسافت در کمال صفا و طراوت جاری می‌شود. در جلو آسیا باغی کاشته، درختهای خوب پیوند کرده، میوه‌های درشت از هر قبیل به عمل آورده، تاک


  1. غیر واجب، مستحب.
  2. حمدبن عبدالوهاب بنیانگذار مذهب وهابی که مذهب رسمی عربستان سعودی است که از ۱۷۰۳ تا ۱۷۹۲ می‌زیست. زیارت عتبان را بدعت و کفر می‌دانست.
۱۸۶