نورزیده و بگزاف گوئی و مبالغات اغراق‌آمیز نپرداخته و پایهٔ بلند حکمت و صنعت را دستخوش لفّاظی و عبارت‌پردازی پوچ و بیهوده نساخته و در نتیجهٔ توسّل بدینگونه وسائل بلاطایل اسباب اتلاف وقت گرانبهای خود و خوانندگانش را فراهم نیاورده است و بدین جهات رونق سخن او در موقع ترجمه، از میان نمی‌رود؛ بلکه بلاغت کلام و براعت بیان وی، مانند وجاهت و ملاحت عروس دلارامی که حسن و آتش طبیعی و خداداد بوده و حاجت بدستکاری مشّاطه نداشته و با آب و رنگ و خط و خال ساختگی آرایش نیافته باشد، بهنگام انتقال از زبان مادری بحجلهٔ السنهٔ دیگر، هرچه شست و شو بیند، برعکس آنکه از لطف جمالش کاسته شود بر جلوهٔ کمالش افزوده میشود. و همین چند علّت عمده و اساسی است که با تأیید و تقویت پاره‌ای از جهات دیگر؛ که سایرین هـم متذکّر آنها شده‌اند، در میان مردمان نکته سنج و مشکل پسند مغرب‌زمین شهرت و معروفیت او را در ذروهٔ اعلی بدرجهٔ قصوی رسانیده است.
برگه:NadereAyyamRobaiyatKhayyam.pdf/۱۵۸
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۱۴۸
خیام
