این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
خیام و شراب
۱۵۷
اهل ذوق و سلیقه بوده است؛ ولیکن حتم داریم که چنانچه مشروب میخورده لااقلّ دستورهای حکیمانهٔ خود را در این خصوص بکار می‌بسته و حتّی باندازهٔ استاد خود؛ شیخ‌الّرئیس هم افراط ننموده است.
و در هر حال این حکیم فرزانه سزاوار آن نبوده است که خودش تمثال رندی و قلّاشی معرّفی گردیده و رباعیاتش وسیلهٔ تبلیغ و ترویج لاقیدی و عیّاشی قرار داده شود و الحقّ که چنین رفتاری بسیار بسیار دور از انصاف و نهایت اجحاف و اعتساف دربارهٔ آن دانشمند عالی مقدار است.
