نخ نازک یا ابریشم که گره بخورد اگر بخواهند به آسانی باز بشود بگویند: واشو و گرنه میدهمت دست جهوده.
پیش آمد ناگوار برای کسی رخ بدهد و بخوشی بگذرد معلوم می شود آن شخص قران داشته برای دفع شر باید شب زیر سرش پول بگذارد و فردا صبح به گدا بدهد.
در موقع روشن کردن چراغ دعای مخصوص میخوانند و به سبزه یا آینه یا اسب و یا روی خوش نگاه میکنند[۱].
اگر زن عادت بکند که آخر غذا یک لقمه نان و پنیر بخورد هیچوقت هوو سرش نمیآید.
نان برکت خداست اگر زیر پا بیفتد باید آنرا برداشت بوسید و در سوراخ دیوار گذاشت و گرنه قحطی میشود.
اگر چیزی گم بشود الحمد بخوانند و گوشه چادر را گره بزنند بعد از آنکه پیدا شد قل هو‌الله بخوانند و گره را باز بکنند.
در موقع لباس بریدن یا واقعهٔ خوش میگویند: چشم شیطان کور، گوش شیطان کر.
زنی که حیض باشد اگر دست ببعضی گلها بزند گل پژمرده میشود.
از خوشگلی کسی حرف بمیان بیاید برای اینکه او را چشم نزنند باید به نک بینی نگاه بکنند و با سر انگشت آنرا لمس بکنند.
- ↑ این عادت در زمان ساسانیان نیز مرسوم بوده است (دینکرت۴۴-۲۰–۸)
