این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۱۳۱
نیرنگستان
مرغ شصت و پنج تخم که میگذارد یک تخم کوچک می کند که برای برکت باید آنرا نگهداشت.
نگهداشتن طوطی آمد نیامد دارد.
کلاغ که صبح زود غارغار بکند خبر از راه دور میرسد و یا مسافر میآید باید بگویند: خوش خبر باشی کاغذ از مسافر میآید.
مرغ که بتقلید خروس بخواند دوشنبه و پنجشنبه خوبست روزهای دیگر بد است باید او را بیرون کرد یا بخشید[۱].
شکارچی که صبح کلاغ بزند دستش بسته میشود و تا شب دیگر چیزی نمیزند.
- ↑
«۱» «اینکه چون مرغ در خانه بانگ کند و یا خروس بی‌هنگام بانگ کند باید
که نکشندش و بدفال ندارند «۲» زیرا که از سبب آن بانگ میکند که در آن خانه دروجی
راه یافته است و مرغ یا خروس توانائی آن نمیدارد که آن دروج از آن خانه بازدارد و مرغ
بیاری دادن خروس میشود و بانگ میکند «۳» پس اگر وقتی چنان اتفاق افتد خروس دیگر
بباید آوردن تا بیاری یکدیگر آن دروج را بزنند «۴» واگر خروس بی‌وقت بانگ کند
نباید کشت که سبب این بوده که گفتم «۵» چه در دین به پیداست که دروجی است آنرا سیج
خوانند بهر خانه که کودک بود آن کوشد تا گزندی بدان خانه رساند «۶» باید که مرغ و خروس
نگاه میدارند تا آن دروج را بزند و در آن خانه او را راه ندهد» صد در سی و دوم.
در معالجه بانگ جانوران که گاهگاه بطور خنده آواز کنند همچنین آواز مردم بدیمن است و نحس و شوم دانند و فی‌الواقع همچنین است در بازنامه کسری نوشیروان آمده که چون جانور بسیار بانگ کند او را چون از غره ماه پانزده روز اولی بگذرد در پانزده آخر سبزه‌ها که در بستانها و تره‌زارها روید از هر قسم آنها را گرفته خوراند و تا نیمروز گرسنه دارد و بعد سیر نمایند بانگ کم کند.» قوانین‌الصیاد باب ۳۰.
سعدی: سعادت نماند در آن خاندان که بانگ خروس آید از ماکیان
