برگه:Quran-Elmi.pdf/۱۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
ص ۶
جزو ۱
سوره بقره

از برای ملائکه من خلیفهٔ قرار میدهم در زمین گفتند ملائکه آیا میخواهی قرار بدهی کسیرا که فساد کند در زمین و بریزد خونها را و ما تسبیح میکنیم بحمد تو و تقدیس میکنیم تو را گفت خدا من میدانم چیزیرا که شما نمیدانید (۳۰) و تعلیم کرد خدا بآدم کل اسماء را پس عرضه کرد خدا مسمی اسماء را بر ملائکه و فرمود خبر بدهید بمن اسمهای این مسمیات را اگر راست میگوئید و قابل خلافت من هستید (۳۱) گفتند ملائکه منزهی تو ماها نمیدانیم چیزیرا مگر اینکه تعلیم کردهٔ تو ما را توئی دانا و حکیم (۳۲) گفت خدا ای آدم آگاه کن ملائکه را باسما این مسمیات پس چون آگاه کرد آدم ملائکه را باسماء آنها گفت خدا بملائکه نگفتم بشما من میدانم غیب آسمانها و زمین را و میدانم تمام آنچه را که آشکار و هر چه را پنهان میکنید (۳۳) وقتی گفتیم ما از برای ملائکه سجده کنید برای آدم پس سجده کردند مگر شیطان ابا کرد و تکبر کرد و بود از کافران (۳۴) و گفتیم ای آدم بمان تو و زنت در بهشت و بخورید از اطعمهٔ بهشت رایگان و بی‌زحمت هر جا که میخواهید و نزدیک نشوید باین درخت گندم که اگر نزدیک این درخت رفتید از جملهٔ ظلم‌کنندگان خواهید بود (۳۵) پس بلغزانید آدم و حوا را شیطان و خوردند از درخت گندم پس شیطان سبب بیرون کردن آن دو نفر شد از آن بهشت و نعمتهائی که در آن بودند و گفتیم بحوا و آدم فرود آیند از بهشت در حالتیکه بعضی از برای بعضی دیگر دشمن باشید و از برای شماست در زمین آرامگاه و اسباب آسایش تا روز مرگ (۳۶) پس رسید آدم از جانب خدا بکلماتی از اسرار پس بخشید او را بدرستیکه خداوند بخشنده است و مهربان است (۳۷) گفتیم ما فرود آئید و بیرون بروید از بهشت همه شماها که آدم و حوا و شیطان هستید پس اگر بیاید بسوی شما از جانب من راهنمائی هر کسی متابعت کند آن راه مرا پس نه ترس بر ایشان است و نه غمگین میشوند (۳۸) و آنهائیکه کافر شدند و تکذیب کردند آیات ما را آنها اصحاب آتش هستند و در آن آتش همیشه خواهند ماند (۳۹) ای پسرهای یعقوب ذکر کنید نعمتهائی که انعام کردم و دادم بشماها و وفا کنید بعهد من وفا میکنم بعهد شماها و بترسید از من (۴۰) و ایمان بیاورید بقران که فرستادم مصدق است آن قران تورات شما را و نباشد اول کافر بآن قرآن و نفروشید ایات مرا بقیمت کمی از من پرهیز کنید (۴۱) و نپوشانید حقرا بباطل و پنهان نکنید حقرا و شماها میدانید که نباید حرف حق را پنهان کرد (۴۲)