برگه:Quran-Elmi.pdf/۲۱۲

ص ۱۰۸

جزو ۸

سوره اعراف

که حرام کرده پروردگار من زشتی ها را آنچه ظاهر است از آنها و آنچه مخفی است وحرام کرد نافرمانی و سرکشی را بغیر حق و اینکه شریک بیاورید بخدا چیزی را که فرستاده است به پرستش آن حجتی و حرام است اینکه بگوئید بر خدا چیزی را که نمیدانید (۳۳) و از برای گروهی زمانی اگر بیاید زمان مرگ ایشان تأخیر نمی اندازد ساعتی و نه پیش می افتد یعنی همان ساعتی که در آن مقررات ساعتی تقدیم و تأخیر می شود (۳۴ ) ای پسران آدم چون باید البته شما را پیغمبرانی از شما که میخواند و شما آیات مرا پس هر که پرهیزکاری نمود و بگو شد بهتر است برایشان و نه ایشان اندوه میخورند (۳۵) و آنکسانی که تکذیب کردند یعنی دروغ دانستند آیات ما را و کبر آوردند و سرکشی کردند از آیات ما آن گروه باران دوزخند ایشان در جهنم همیشه خواهند بود (۳۶) پس کیست ستمکارتر از آنکسی که بر می بافد یعنی نسبت میدهد بر خدا دروغ را با تکذیب میکند آیات خدا را آنگروهند که میرسد بایشان بهره و قسمت ایشان از کتاب یعنی از لوح محفوظ تا وقتی که آید ایشانرا فرشتگان ما میمیراند آن فرشتگان قوم تکذیب کنندگانرا گویند کجاست آنچه بودید شما که میخواندید آنها را از غیر خدا یعنی حوائج خود را از بنان میخواستند و از خدا نمی خواستید گویند گم شدند از ما یعنی گم کردیم آنها را و گواهی دهید بر نفسهای خودشان که ایشان بودند کافران (۳۷) گفت خدا داخل شوید در طائفه هائی که بتحقیق گذشتند از پیش از شما از جن و انس در آتش هر گاه داخل شود گروهی انس را لعنت کند گروه دیگر را تا هنگامی که دریایند یکدیگر را یعنی جمع شوند در جهنم جمیعاً گفت آخرین از آنها از برای پیشینیانشان ای پروردگار ما این گروه گمراه کردند ما را پس بده برایشان عذابی دو مساوی از آتش گفت خدا از برای هر یک در مساوی است ولیکن نمیداند (۳۸) و گویند پیشینیان اصحاب آتش از برای آخرهای خودشان پس نبود از برای شما بر ما هیچ افزونی پس بچشید عذاب را با چه بودید شما کسب میکردید (۳۹) بدرستی آنکسانیکه دروغ گفتند آیات ما و سرکشی کردند از آن آیات و احکام گشاده نمیشود از برای ایشان در بهای آسمان و داخل نمیشوند بهشت را تا اینکه درآید شتر در سوراخ سوزن و اینطور جزا میدهم گناهکاران را (۴۰) از برای گناهکارانست در جهنم فراشی که بر آن نشیدند و از بالای ایشان سقف است یعنی از زبر و بالای سر آنها آتش احاطه کرده است و اینطور جزا میدهم ظلم کنندگانرا (۴۱) و آنکسانی که ایمان آوردند و عمل کردند کار های شایسته تکلیف نمی کنیم کی را مگر به قدر وسع آن این گروهند