برگه:Quran-Elmi.pdf/۹۳

ص ۴۷

جزو ۴

سوره آل عمران

سست نشوید و غمگین نشوید بر آنچه فوت شد شما را از غنیمت و حال اینکه شماها بر تر و بهتر بد از سایر مردم اگر باشید شماها گروندگان (۱۴۱) اگر برسد بشما زخمی در این جنگ احد بتحقیق رسیده است گروهی را از کفار زخم و خستگی مثل خستگی ایشان در روز جنگ بدر و این روزها که مدار زندگی بر آنست میگردانیم آنرا میانهٔ مردم که یک روز خوشحال و یکروز بد حال باشند تا اینکه علم خدا مشهود کند و بشناساند آنکسانی را که ایمان دارند و پای ثبات در اومر الهی دارند و بگیرد از شما گواهان از یکدیگر مه شاهد شوید که کدام یک در جنگ ثبات دارند و کدام بی صبری کردند و خدا دوست ندارند ظالمین را (۱۴۲) و تا خالص و پاک و پاکیزه کند خدا از کر دانیدن دولت و مشکنت آن کسانی را که ایمان آوردند و محو و نابود کند کافران را (۱۴۳) آیا گمان میکنید اینکه داخل میشوید بهشت را و حال اینکه نمیداند خدا و نمیشناسد آنکسانی را که جهاد کردند از شماها و نمیداند که کدام یک از شماها صبر کننده اید در روز جنگ احد (۱۴۴) و تحقیق شماها بودید که آرزوی مرگ میکردند بیش از اینکه بینید شما مردن را پس تحقیق دیدید شما روز مرگ را در روز جنگ احد که خویشان و اقربای شما کشته شدند و شما نگاه میکردند و نزدیک جنگ نشدید و فرار کردید با اینکه قبل از جنگ آن ادعاها را مینمودید (۱۴۵) و نیست محمد مگر رسولی که تحقیق گذشت است بیش از او پیغمبران چند بس اگر بمیرد یا کشته شود بر میگردید بر پاشنه های پاهای خودتان و هر که بر گردد بپاشنه خودش یعنی مرتد شود و از جهاد کردن باز زند پس ضرر نمیرساند بخدا هیچ چیز برا و ضرر این حرکت برای نفس خودش خواهد بود و زود باشد که جزا بدهد خدا شکر کنندگان را (۱۴۶) و نیست از برای هیچکس اینکه بمیرد مگر باذن خدا چنانچه در لوح محفوظ نوشته شده است و آن نوشتن بموعد معین است که تقدیم و تا خیر در آن نیست و هر کس میخواهد ثواب دنیا را میدهم از دنیا باو ودر آخرت قسمتی برای او نخواهد بود و هر که بخواهد ثواب آخرت را میدهیم از نعم اخروی باو و زود باشد که جزا بدهیم شکر کنندگان را (۱۴۷) و چه بسیار از پیغمبری که جنگ کرد در حالتی که با او بودند جمع کثیری از عالمان و زاهدان پس سست نشدند آن جمعیت از آن صدماتی که رسید ایشان را در راه خدا و ضعیف نشدند و فروتنی نکردند و دست از حمایت پیغمبر خود بر نداشتند و خدا دوست میدارید صبر کنندگان را (۱۴۸) نبود گفتار آن علما و زاهدان مگر اینکه میگفتند پروردگارا بیامرزاز برای ما گناهان ما راو زیاد روی ماها را در کار خودمان میکنیم و ثابت بدار قدمهای ما را و نصرت بده ما را بر قوم کافران (۱۴۹) پس داد خدا بآنها ثواب دنیا را و خو بی ثواب آخر ترا و خدا دوست دارد نیکوکاران را (۱۵۰) ای آنکسانیکه ایمان آوردید اگر اطاعت کنید آن کسانیرا که کافر شدند بر میگرداند شما را بر اقابتان