است و الله اعلم بالصواب.
در کتاب مونس‌الاحرار که در سنه ۷۴۱ هجری بقلم محمد بن بدر جاجرمی شاعر نوشته شده در باب بیست و هشتم آن که راجع برباعیات است مؤلف فصل مخصوص مستقلی برای رباعیات خیام بعنوان فصل پنجم در رباعیات ملک الحکماء عمر خیام رحمة الله علیه منعقد نموده و در آن فصل سیزده رباعی باسم و رسم باو نسبت داده است.
در تاریخ گزیده که مقارن مونس‌الاحرار در سنهٔ هفتصد و سی تألیف شده در فصل شعراء عجم در ترجمهٔ حال خیام گوید:
«خیام و هو عمر بن ابراهیم در اکثر علوم خاصه در نجوم سرآمد زمان خود بود و ملازم سلطان ملکشاه سلجوقی بود رسائل خوب و اشعار نیکو دارد و من اشعاره.
| هر ذره که بر روی زمینی بوده است | خورشید رخی زهره جبینی بوده است | |||||
| گرد از رخ آستین بآزرم فشان | کان هم رخ خوب نازنینی بوده است | |||||
در کتاب فردوس التواریخ تألیف مولانا خسرو ابرقوهی در سنهٔ ۸۰۸ فصلی در ترجمهٔ حال عمر خیّام منعقد است و عین عبارت آن اینست:
«خیام، و هو عمر بن ابراهیم خیّام در اکثر علوم خاصه در علم نجوم سرآمد زمان خود بود رسائل جهانگیر و اشعار
