این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۲۹۸
| بر روی گل از ابر نقابست هنوز | ||||||
| در طبع و دلم میل شرابست هنوز | ||||||
| در خواب مرو چه جای خوابست هنوز | ||||||
| جانا می ده که آفتابست هنوز | ||||||
۲۹۹
| ساغر پر کن که بر فگون آمد روز | ||||||
| زان باده که لعل هست از او رنگ آموز | ||||||
| بردار دو عود را و مجلس بفروز | ||||||
| یک عود بساز و آندگر عود بسوز | ||||||
۳۰۰
| گر گوهر طاعتت نسفتم هرگز | ||||||
| گرد گنه از چهره نرفتم هرگز | ||||||
| با اینهمه نومید نیم از کرمت | ||||||
| زان رو که یکی را دو نگفتم هرگز | ||||||
