این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
۳۶۱
مائیم در اوفتاده چون مرغ بدام | ||||||
دلخستهٔ روزگار و آشفته مدام | ||||||
سرگشته در این دائرهٔ بی در و بام | ||||||
ناآمده بر مراد و نارفته بکام |
۳۶۲
ما خرقهٔ زهد بر سر خُم کردیم | ||||||
وز خاک خرابات تیمم کردیم | ||||||
باشد که درون میکده دریابیم | ||||||
آن عمر که در مدرسهها گم کردیم |
۳۶۳
مقصود ز جمله آفرینش مائیم | ||||||
در چشم خرد جوهر بینش مائیم | ||||||
این دایرهٔ جهان چو انگشتری است | ||||||
بی هیچ شکی نقش نگینش مائیم |