برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۶۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۳۶۷

  میلم بشراب ناب باشد دایم  
  گوشم بنی و رباب باشد دایم  
  گر خاک مرا کوزه‌گران کوزه کنند  
  آن کوزه پر از شراب باشد دایم  

۳۶۸

  هشیار نبوده‌ام دمی تا هستم  
  گر خود شب قدر است در آنشب مستم  
  لب بر لب جام و سینه بر سینهٔ خُم  
  تا روز بگردن صراحی دستم  

۳۶۹

  یارب تو گِلم سرشتهٔ من چکنم  
  وین پشم و قصب تو رشتهٔ من چکنم  
  هر نیک و بدی که از من آید بوجود  
  تو بر سر من نوشتهٔ من چکنم