برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۹۰

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۴۴۵

  تنگی می لعل خواهم و دیوانی  
  سدّ رمقی باید و نصف نانی  
  وانگه من و تو نشسته در ویرانی  
  خوشتر بود آن ز ملکت سلطانی  

۴۴۶

  جز راه قلندران میخانه مپوی  
  جز باده و جز سماع و جز یار مجوی  
  بر کف قدح باده و بر دوش سبو  
  می نوش کن ای نگار و بیهوده مگوی  

۴۴۷

  چندانکه نگاه میکنم هر سوئی  
  در باغ روانست ز کوثر جوئی  
  صحرا چو بهشتست ز دوزخ کم گوی  
  بنشین به بهشت با بهشتی روئی