برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۲۰۵

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۴۶۶

  صبحی خوش و خرّم است خیز ایساقی  
  در شیشه کن آن شراب از شب باقی  
  جامی به من آر و دم غنیمت میدان  
  فردا چو رسد تو نیز خشت طاقی  

۴۶۷

  عالم همه گرچه گوی گردد بکوی  
  بر من که خراب خفته باشم بجوی  
  دوشم بخرابات گرو میکردند  
  خمّار همیگفت که نیکو گروی  

۴۶۸

  گر آمدنم بخود بدی نامدمی  
  ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی  
  به زان نبدی که اندرین دیر خراب  
  نه آمدمی، نه شدمی، نه بدمی