برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۴۴

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۶۷

  چون نیست ز هرچه نیست جز باد بدست  
  چون هست بهرچه هست نقصان و شکست  
  انگار که هست هرچه در عالم نیست  
  پندار که نیست هرچه در عالم هست  

۶۸

  خاکی که بزیر پای هر حیوانیست  
  کفِّ صنمی و چهرهٔ جانانیست  
  هر خشت که بر کنگرهٔ ایوانیست  
  انگشت وزیر یا سر سلطانیست  

۶۹

  خیّام تنت بخیمه‌ای ماند راست  
  جان سلطانی که منزلش دارِ بقاست  
  فرّاش ازل ز بهر دیگر منزل  
  نه خیمه بیفکند چو سلطان برخاست