برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۷۰

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۱۳۳

  هر ذرّه که بر روی زمینی بودست  
  خورشید رخی زهره جبینی بودست  
  گرد از رخ نازنین به آزرم فشان  
  کان هم رخ خون نازنینی بودست  

۱۳۴

  هر سبزه که بر کنار جوئی رسته است  
  گوئی ز لب فرشته خوئی رسته است  
  پا بر سر هر سبزه بخواری ننهی  
  کان سبزه ز خاک لاله روئی رسته است  

۱۳۵

  هر کو رقمی ز عقل در دل بنگاشت  
  یک لحظه ز عمر خویش ضایع نگذاشت  
  یا در طلب رضای ایزد کوشید  
  یا راحت خود گزید و ساغر برداشت