برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۹۴

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۱۹۹

  چون هر نفست ز زندگانی گذرد  
  مگذار که جز بشادمانی گذرد  
  زنهار که سرمایهٔ این ملک وجود  
  عمرست چنان کش گذرانی گذرد  

۲۰۰

  خرّم دل آن کسی که معروف نشد  
  در فوطه و در اطلس و در صوف نشد  
  سیمرغ وش از سر دو عالم برخاست  
  در کنج خراب همچو من بوف نشد  

۲۰۱

  خورشید کمند صبح بر بام افکند  
  کیخسرو روز باده در جام افکند  
  می خور که منادی سحرگه خیزان  
  آوازهٔ اشربوا در ایّام افکند