عالیجاه ابوالنضر قطب الدین سلیمان جاه نوشیروان ثانی نصیرالدین حیدر بادشاه اود باستماع این تنگدستی عجیب دستگیری نمیفرمود و برخلاف رسم شاه محمود که با وجود وعده بر مصنف راه بخل پیمود این عالیجاه بدون وعده و استدعا بر طرز عالی همتان دست امداد بر مصحح کشود و چون تفصیل کنب ما بهاالتصحیح موجب ازدیاد اعتماد ناظران بر صحت کتاب مطبوع باشد در اینجا نگارش میرود
چهار نسخهٔ سرکار کمپنی یکی ازان نسخهٔ ایرانی تمام خیلی خوشخط بقلم مولانا عبدالرحیم بن مولانا عبدالله القریشی صحیح و معتبر مشتمل بر پنجاه و یک هزار و دوصد و چهل و سه بیت سال اختتامش یک هزار و بست و یک هجری دوم ازان نسخه ایرانی تمام بخط خوش نوشتهٔ محمد حافظ رهتکی صحیح و معتمد همگی ابیاتش چهل و هفت هزار و پانصد و بست و سال اختتامش یک هزار و هشت هجری سیوم ازان نسخه بخط نسخ نوشتهٔ ملک عرب خیلی صحیح مشتمل بر پنجاه هزار و پانصل بیت و سال اختتامش هشت صد و هشتاد و دو هجری چهارم ازان نوشتهٔ ایران بخط دل چسپ اما بنسبت نسخ دیگر صحت نداشت همگی اشعارش پنجاه و شش هزار و شش صد و هشتاد و پنج یک نسخه سید التفات حسین تمام بخط خوش و بصحت نسبت بدیگر نسخ فایق و قابل اعتماد نوشتهٔ شیراز بقلم حاجی علی المشهور بکاتب مسجل بمهر شاه عالم گیر مشتمل
