برگه:Shahname-Turner Macan-01.pdf/۵۱

۳۳

عنصری درج و جودش از جوهر گرانمایهٔ انصاف مملو و حقه نهادش از نفائس دانش محشو بود از سر انصاف بر قدم اعتذار بلب اذغان بوسه بر دست ابوالقاسم داده و گفت این نظم دلالت کند بدان

نظم

	✽ سخن گرچه آمد ز چرخ بلند ✽			✽ تو بازش بر آن بردی ای هوشمند ✽
	✽ تو دادی درین عرصه داد سخن ✽			✽ که بادی ستوده بهر انجمن ✽
	✽ نموده هنر عنصرت بیشمار ✽			✽ بماند چو نامت سخن یادگار ✽
	✽ تو شاهنشهٔ ملک نظم دری ✽			✽ به بندد به پیشت کمر عنصری ✽
	✽ به پیشش سراسر بپا خواستند ✽			✽ زبان را بمدحش بیاراستند ✽
	✽ پس آنگاه سلطان مالک رقاب ✽			✽ مفوض بدو کرد نظم کتاب ✽

درین حال سلطان دو بیت التماس فرمود در وصف خط ایاز شعراء باتفاق اشارت بابوالقاسم کردند پس فردوسی در بدیهه گفت

بیت

	✽ مستست بتا چشم تو و تیر بدست ✽			✽ بس کس که ز تیرچشم مست تو نجست ✽
	✽ گر پوشد عارضت زره عذرش هست ✽			✽ کز تیر بترسد همه کس خاصه ز مست ✽

سلطان را بغایت خوش آمد و از فرط بهجت فرمود لله درک یا فردوسی که مجلس ما را چون فردوس منور ساختی بس آنگاه او را بانواع نوازش تربیت اختصاص داده و بصیقل عنایت بادشاهانه زنگ جفای ایام از آئینه ضمیر او بزدود و نظم سیرالملوک بدو مقرر کرد