برگه:Shahname-Turner Macan-01.pdf/۶۴

۴۶

چون سلطان بطهارت خانه در باغچه درامد فردوسی در قدم سلطان افتاد و جزع نمود که حاسدان در حضرت بادشاه چنان نمودند که بنده از قوامطه و روافضه است حقا که خلاف نموده‌اند و بی‌ادبی که صلهٔ سلطان نستدم بعنایت سلطان باز بسته است و بر تقدیر هر مذهب که گویند چون در ممالک سلطان از هر طایفه گبر و جهود و ترسا هستند و جزیه بدیوان بادشاه میدهند این بنده را یکی ازان طوایف شمارند و خطاب قتل و ارهاف روح از جان ناتوان بر دارند

نظم

	✽ چو در ملک سلطان که چرخش ستود ✽			✽ بسی هست ترسا و گبر و یهود ✽
	✽ کز ایشان بجزیه کفایت کنند ✽			✽ زر و مال خونشان حمایت کنند ✽
	✽ گرفتند در ظل عدلش قرار ✽			✽ شده ایمن از گردش روزگار ✽
	✽ چه باشد که سلطان گردون شکوه ✽			✽ رهی را شمارد یکی زان گروه ✽

چون جزع نمود و این ابیات در بدیهة خواند از حدیث فردوسی صورت تشویر در مرآت ضمیر مرتسم شد و التهاب نیران عنفش به زلال لطف منطفی گشت و ازان اندیشه باز آمد

مثنوی

	✽ بپرسید فردوسی آنکه زمین ✽			✽ بمالید برخاک راهش جبین ✽
	✽ برون رفت آنگه ز درگاه شاه ✽			✽ ولی کرد ازان خطه آهنگ راه ✽

چون بمنزل خود معاودت کرد چند هزار بیت دیگر گفته