بود پیش مردم گفت و هر کس که شنید معتقد شد الحمد لله اولا و اخرا و ظاهرا و باطنا حالا که دیباچه بایسنغرخان باتمام رسید راقم حروف گوید که چون بسبب کثرت اشتغال بمقابله نسخهای شاهنامه ضرر به چشم افتاد در تصحیح غلطی مطبع طاقت کوشش کوتاه شد لهذا اگر ناظران این کتاب بر چنین غلطی اطلاع یابند بپوشند و از قلم تصحیح بدرستی آن کوشند اما چون فضیلت مآب مولوی حافظ احمد کبیر از ابتدا مقابله اصل کتاب تا انتهاء طبع در هر باب ممد و معاون بود و از راه کرم این محنت دشوار بر خود اختیار نمود غالبا بلکه یقینا که سهو طبع کمتر باشد که در غلط نامه اشاره بآن نرفته و غرض از الحاق غلط‌نامه همین است که مالک کتاب اول ازان سهو طبع را تصحیح نماید و آن اوراق از کتاب دور کند باز بخواندن اشتغال فرماید و چون از رسمیات این دیار است که تاریخ اختتام کتاب بحساب ابجد بسلک نظم درین باب مولوی نه چون اکثر مولویان حال بلکه با فضل و کمال مولوی عبدالقادر رام پوری باین ابیات تاریخ عیسوی گفته و هرچند که در تعریف این هیچمدان زبان مبالغه کشاد فاما الحق که داد سخنوری داد
| ✽ طبع شهنامه چون رساند بطبع ✽ | ✽ غزم ترنر مکان عالی طبع ✽ | |||||
| ✽ آنکه برتر مکان همین خوانند ✽ | ✽ بفلک نام او کواکب سبع ✽ | |||||
| ✽ سال تاریخ عیسوی هاتف ✽ | ✽ گفت شد ختم شاهنامه بطبع ✽ | |||||
