این برگ همسنجی شدهاست.
۷۲
ترانههای خیام
۱۲
آنانکه محیط فضل و آداب شدند، | ||||||
در جمع کمال شمع اصحاب شدند، | ||||||
ره زین شب تاریک نبردند بروز، | ||||||
گفتند فسانهای و در خواب شدند. |
۱۳
✽ آنانکه ز پیش رفتهاند ای ساقی، | ||||||
در خاک غرور خفتهاند ای ساقی، | ||||||
رو باده خور و حقیقت از من بشنو: | ||||||
باد است هر آنچه گفتهاند ای ساقی. |
۱۴
✽ آن بیخبران که دُرّ معنی سفتند، | ||||||
در چرخ به انواع سخنها گفتند؛ | ||||||
آگه چو نگشتند بر اسرار جهان، | ||||||
اول زنخی زدند و آخر خفتند! |
۱۵
گاویست بر آسمان قرین پروین، | ||||||
گاویست دگر نهفته در زیر زمین؛ | ||||||
گر بینائی، چشم حقیقت بگشا: | ||||||
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین. |