برگه:TaranehayeKhayyam.pdf/۷۳

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

درد زندگی

۱۶

  امروز که نوبت جوانی من است،  
  می نوشم از آنکه کامرانی من است؛  
  عیبم مکنید. گر چه تلخ است خوش است،  
  تلخ است، از آنکه زندگانی من است.  

۱۷

  گر آمدنم بمن بدی، نامدمی.  
  ور نیز شدن بمن بدی، کی شدمی؟  
  به زان نبدی که اندرین دیر خراب،  
  نه آمدمی، نه شدمی، نه بدمی.  

۱۸

  از آمدن و رفتن ما سودی کو؟  
  وز تار وجود عمر ما پودی کو؟  
  در چنبر چرخ جان چندین پاکان،  
  میسوزد و خاک میشود، دودی کو؟