این برگ همسنجی شدهاست.
۷۸
ترانههای خیام
۳۳
در گوش دلم گفت فلک پنهانی: | ||||||
حکمی که قضا بود ز من میدانی؟ | ||||||
در گردش خود اگر مرا دست بدی، | ||||||
خود را برهاندهی ز سرگردانی |
۳۴
نیکی و بدی که نهاد بشر است، | ||||||
شادی و غمی که در قضا و قدر است، | ||||||
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل، | ||||||
چرخ از تو هزار بار بیچارهتر است. |