برگه:TaranehayeKhayyam.pdf/۷۸

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۷۸
ترانه‌های خیام

۳۳

  در گوش دلم گفت فلک پنهانی:  
  حکمی که قضا بود ز من میدانی؟  
  در گردش خود اگر مرا دست بدی،  
  خود را برهاندهی ز سرگردانی  

۳۴

  نیکی و بدی که نهاد بشر است،  
  شادی و غمی که در قضا و قدر است،  
  با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل،  
  چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است.  
 
باشگاه ادبیات