این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۸۸
ترانه‌های خیام
۶۰
| بنگر ز صبا دامن گل چاک شده، | ||||||
| بلبل ز جمال گل طربناک شده؛ | ||||||
| در سایهٔ گل نشین که بسیار این گل، | ||||||
| از خاک بر آمده است و در خاک شده! | ||||||
۶۱
| ابر آمد و زار بر سر سبزه گریست، | ||||||
| بی بادهٔ گلرنگ نمیشاید زیست؛ | ||||||
| این سبزه که امروز تماشاگه ماست، | ||||||
| تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست! | ||||||
۶۲
| چون ابر به نوروز رخ لاله بشست، | ||||||
| بر خیز و بجام باده کن عزم درست؛ | ||||||
| کاین سبزه که امروز تماشاگه تست، | ||||||
| فردا همه از خاک تو بر خواهد رست! | ||||||
۶۳
| هر سبزه که بر کنار جوئی رسته است، | ||||||
| گوئی ز لب فرشته خوئی رسته است؛ | ||||||
| پا بر سر هر سبزه به خواری ننهی، | ||||||
| کان سبزه ز خاک لاله روئی رسنه است، | ||||||
