چیست. پس از آن اگر یکی از افراد ملت حرفی داشت بمحل تنطق[۱] میرفت و آن صفحهای بود فیالجمله بلند بشکل مربع و متکلمین در آنجا میبایست بصوت بلند حرف بزنند و بواسطهٔ کثرت جمعیت و همهمه و قیل و قال ایما و اشاره و تدابیر عملی را نیز ممد نطق و بیان خویش نمایند.
در اوایل امر که جمعیت شهر روم زیاد نبود هر وقت بنای انتخاب یکی از ارباب مناصب مبشد رومیان در فوروم اجتماع میکردند اما بعدها آن محل گنجایش کلیه مردم روم را نداشت و مجبور بودند در شاندومارس اجتماع کرده برای انتخاب صاحبان مشاغل رأی دهند و اشخاصیکه میل داشتند منتخب شوند میبایست داوطلب خود را اعلام کند و روزهائیکه بازار دایر بود لباس سفید پوشیده بمحلی که همهکس ایشانرا میتواند ببیند میرفتند و با مردم حرف میزدند و مهربانی مینمودند و خواهش و تمنا میکردند که برای ایشان رأی دهند. در روز انتخاب مردم در شاندومارس جمع میشدند و بهریک قطعهای از چوب داده میشد که اسم منتخب خود را روی آن بنویسند. بعد از آنکه مینوشتند یک یک آمده قطعه چوب را در ظرفی میگذاشتند و از ملاحظهٔ کلیهٔ آن قطعات نتیجهٔ رأی ملت بدست میامد و منتخب معلوم میشد و این ترتیب بالنسبه جدید بود زیرا که در قدیم هریک از افراد ناس
- ↑ Tribune