محض حفظ جان خنجری بکمر زد و چون دید تصویب قانون اراضی بواسطهٔ ممانعت اکتاویوس معوق مانده مردم را دعوت کرد باینکه اکتاویوس را معزول کنند و حال آنکه تا آنوقت هیچکس چنین کاری نکرده بود. اما مردم روم تکلیف او را قبول کرده جمع شدند و برای عزل آن وکیل‌الرعایا رأی دادند و از قرار مذکور در حینی که نزدیک بود اکثریت آرا حاصل شود تیبریوس اکتاویوس را بوسیده التماس کرد که دست از مخالفت بردارد و اسباب توهین برتبهٔ وکالت رعایا را فراهم نیاورد. اکتاویوس گریست اما سکوت کرد و ملت روم حکم عزل او را داد ولی او تمکین بمعزولی نمی‌نمود. ناچار بزور او را جابجا کردند و در این موقع زد و خوردی هم اتفاق افتاد و یکی از غلامان اکتاویوس کور شد. عاقبت رومیان قانون اراضی را تصویب کردند و ممیزی املاک خالصه از غیر خالصه تیبریوس و برادر او کایوس[۱] و پدرزن او اپیوس[۲] را انتخاب نمودند.
چون سال بسر رسید و مدت وکالت تیبریوس منقضی شد بمردم تکلیف کرد که برای سال نو نیز مجدداً او را انتخاب نمایند و این خلاف قانون بود. دشمنانش او را تهدید نمودند. در مجمع عام آمده بمردم گفت باید مرا از شر دشمنانم حفظ کنید. دوستانش شب اطراف خانهٔ او رفته پاسبانی کردند که مبادا بقتل رسد.
