برگه:TarikhMokhtasareDolateGhadimeRoom.pdf/۲۰۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
— ۲۰۲ —

پنجم کنسول شد و بدفع سمبرها رفت. در جلگهٔ نزدیک شهر ورسیل[۱] محاربه واقع شد و تفصیل این جنگ هم مثل وقعهٔ اکس مجهول است یعنی ناقلین شاخ و برگ زیاد بر حقیقت امر قرار داده‌اند. از قرار مذکور وحشیان که اهل سردسیر بودند طاقت حرارت و آفتاب و گرد و غبار ایطالیا را نیاوردند و بزودی از پا در آمدند و رومیان تمام آن جماعت را هلاک ساختند یا اسیر نمودند (سنه ۱۰۱).

مردم روم ماریوس را نجات‌بخش ایطالیا دانستند و محیی روم خواندند و نوبت ششم او را به کنسول انتخاب نمودند و در واقع آن دلاور صاحب‌اختیار دولت روم گردیده بود.

( فتنه‌های روم و جنگ متحدین ) در همان زمان که ماریوس کنسول شد دو نفر دیگر از رؤسای فرقهٔ رعایا که باو معاونت کرده بودند نیز دارای مناصب گردیدند. یکی از ایشان ساتورنینوس[۲] نام داشت و وکیل‌الرعایا شد. دیگری گلوسیا[۳] موسوم بود و برتبهٔ پرتور رسید و ایشان مقاصد کایوس گراکوس را پیشنهاد کردند و وضع چندین قانون را تکلیف نمودند. اول قانونی که بموجب آن اراضی را که قبایل سمبر غارت و خراب کرده دولت ضبط کند و برعایا و مردم ایطالیا بدهد. دویم اینکه هر فردی از افراد فقیر ملت مقداری گندم بقیمت


  1. Verceil
  2. Saturninus
  3. Glaucia