گماشتگان پادشاه اشکانی از مقاومت صرف نظر نموده بجانب ایران فراری شده‌اند و باید ایشانرا تعاقب کرد. کراسوس این رأی را پیروی نمود غافل که آن شیخ عرب گماشتهٔ پادشاه اشکانی است و میخواهد او را از راهی که موافق مصلحت آن پادشاه است حرکت دهد. باری چون کراسوس سه چهار روز راه پیمود ناگاه گرفتار حملهٔ لشکر اشکانی گردید.
اما ارد سپهسالار خود را که سورنا[۱] نام داشت و مردی شجاع و باکفایت بود با لشکری کافی و مکمل بمحاربهٔ سردار رومی مأمور ساخت و خود عازم ارمنستان شد که پادشاه آن مملکت را از مساعدتی که با کراسوس داشته گوشمالی دهد و ضمناً او را مانع شود از اینکه به کراسوس ملحق گردد و باو معاونت کند. سورنا در کنار رود بلیخ با کراسوس تلاقی کرد. جنگجویان اشکانی لشکریان رومی را بواسطهٔ تیراندازی خود که در نزد ملل قدیمه معروف بوده عاجز ساختند و چون پسر کراسوس با جماعتی تهور بخرج داده بجانب ایشان حمله بردند آنها جنگ گریز اختیار کرده او را بدنبال خود کشانیدند و از اصل قشون رومی دور انداختند آنگاه بر او احاطه نموده تقریباً تمام اتباعش را تلف کردند و آن جوان چون دید گرفتار خواهد شد خود را بهلاکت رسانید. لشکریان پارت سر او را بریده بر سر نیزه کردند و بطرف رومیان
- ↑ Suréna
