دوازده ماه اضافه میکردند تا شهور با فصول چندان اختلاف نیابد لکن در آن سنوات بواسطهٔ انقلاب و اغتشاش در این باب غفلت و مسامحه شده و ابتدای سال متجاوز از دو ماه اختلاف یافته بود. قیصر با منجمین مصری در این باب مشاوره کرد و سال چهل و پنجم قبل از میلاد را حکم کرد چهارصد و چهل و پنج روز بگیرند و از آن ببعد سال شمسی را مأخذ قرار داده آنرا سیصد و شصت و پنج روز و ربع حساب کنند. از آنزمان ماه پنجم سال را رومیان باسم قیصر خوانده و آن هنوز در السنهٔ فرنگی معمول است.[۱]
( آنطوان و اکتاو ) مردم روم چون قیصر را دوست میداشتند از قتل او رنجیده بمرتکبین این جنایت تهدیدات کردند و طرفداران قیصر قوت قلب یافتند و از معتبرین ایشان یکی آنطوان سابق‌الذکر بود که رتبهٔ کنسولی داشت. دیگر لپید[۲] که رئیس سواران بود. این دو نفر جماعتی از سپاهیان جمع کرده نوشتجات و اموال قیصر و خزانهٔ دولت را در تصرف خود درآوردند و صاحب‌اختیار روم شدند و بر ضد مخالفین قیصر متفق گردیدند. ابتدا
- ↑ Juillet - باید دانست که اسم شخصی قیصر Julius بوده و قیصر César اسم خانوادهٔ اوست و چون اولین امپراطورهای روم از خانوادهٔ قیصر بوده این لفظ بعدها لقب سلاطین روم شد اما ماه پنجم از شهور رومی باسم شخصی قیصر منسوب شده و کلیةً ترتیب مذکور را که در شهور و سنوات داده فرنگیها باسم شخصی او منسوب کرده Calendrier Julien گویند.
- ↑ Lépide
