و اشعاری مبنی بر عیبجوئی و نقادی[۱] نیز کتابی(۲) [۲]دارد در فن شاعری و صنایع شعری که آن هم نظم است.
شاعر معتبر دیگر اوید[۳] میباشد که شعر فراوان گفته با ملاحت و ظرافت تمام و منظومههای طولانی[۴] در باب افسانهها و آداب قدیمهٔ مذهبی از او باقی مانده است ابتدا در نزد اگوست باتقرب و منزلت بوده و بعد مطرود گردیده و آخر عمر را در بلاد بعیده بسر برده است.
دیگر از شعرای آن دوره پرپرس[۵] و تیبول[۶] میباشند که قطعات نظم کوچک[۷] حاوی مضامین تأسفآمیز و تعشق و تغزل از ایشان بنظر رسیده است.
اما نثرنویس معتبر آن عصر تیت لیو[۸] میباشد و او مورخ بوده و تاریخ بزرگی از دولت روم از مبادی آن تا زمان حیات خود نوشته است.
اگوست شخصاً بحال نویسندگان مزبور توجه داشته و ایشانرا تشویق و تربیت مینموده و مسن[۹] که از طفولیت همدم اگوست بوده و همواره در نزد او تقرب داشته و مستشار و وزیر او محسوب میشود نیز بعلم و ادب رغبت داشت و نویسندگان را در خانهٔ خود میپذیرفت و بموانست با ایشان مصاحبت میکرد