اما کوهستان غربی ولایت گال[۱] را نتوانستند تصاحب نمایند و سکنهٔ آن ناحیه خودسر ماندند و بعضی اوقات بمتصرفات رومیها نیز نعرض میکردند. گاهی هم اهل خود جلگه انګلیس میشوریدند و رومیانرا مجبور بمحاربه میکردند چنانکه یک نوبت عصیان عمومی کردند و کلیه مردمان خارجه را که در ولایت ایشان بودند و از قرار مذکور هفتادهزار بشمار میامدند بقتل رسانیدند. درین موقع رئیس شورشیان زنی بود که بواسطه سوءرفتار رومیان با ایشان عدارت پیدا کرده و بلشکریان خود میگفت یا باید غلبه کنیم یا کشته شویم و در حقیقت بگفتهٔ خویش عمل کرد یعنی چون مغلوب شد خود را مسموم ساخت.
باری رومیها تمام جنوب انگلستانرا مسخر کردند و کوهستانیهای غرب را هم بجای خودشان نشانیدند و از طرف شمال آن جزیره تا اسکاتلند رفتند. در شمال این ولایت که کالدنی[۲] نامیده میشد کوهستانیهائی مسکن داشتند و بخیال تعرض برومیان افتادند لکن رومیها ایشانرا دفع کردند و در جنوب اسکاتلند ترتیب سرحدی داده اسباب حفظ آنرا فراهم آوردند (سنه ۸۰).
--( فصل بیست و یکم )--
- امپراطورهای فلاوین -
نزاع بین افواج - بعد از قتل نزن افواج پرتورین حاکم
