دربارهٔ او بعمل می‌آوردند و ریاضات و رسوم مفصله معمول میداشتند و شخصی که میخواست داخل در حوزه‌ای که این آداب را بعمل میاورند بشود میبایست امتحانات بدهد و درجات طی نماید گرسنگی و تشنگی و سرما و آتش تحمل کند و از قرار مذکور بسا اوقات طاقت این مطلب را نیاورده تلف می‌شد.
در مأئه سیم لشکریان مخصوصاً ابن رب‌النوع خورشید را میپرستیدند و اولین امپراطور آنرا خداوند رسمی مملکت قرار داد و در شهر روم معبدی باشکوه برای آن بنا نمود.
در ظرف همین مأئه سیم عدهٔ عیسویان همواره زیاد شد مخصوصاً در طرف مشرق و از فقرا هم تجاوز کرده بتمام طبقات عمومیت یافت. در مأئه دویم امپراطورها درصدد آزار عیسویان و جلوگیری از مذهب ایشان برآمدند لکن در مأئه سیم این آزار و اذیت شدت پیدا کرد و دسیوس امپراطور بحکام فرمان داد که تمام مسیحیان را حاضر کرده مجبور نمایند که آداب مذهبی روم را بعمل آورند و هرکس حاضر نشود باو گرسنگی و تشنگی دهند تا مضطر شود و رؤسای کلیساها را هم بقتل برسانند.
والرین امپراطور این حکم را تجدید کرد و عیسویان آزار و اذیت بسیار دیدند ولی بعد قریب چهل سال راحت بودند
