از ملاکین معتبر و ایشان کوریال[۱] نامیده میشدند.
دولت روم مالیات بلاد را خود اخذ نمیکرد بلکه بعد از آنکه امپراطور تعیین مبلغ کل مالیات را مینمود حاکم ایالت سهم هریک از بلاد ایالت را معلوم میکرد و کوریالها آنرا بسکنه طرح مینمودند و اخذ میکردند و برای حاکم میفرستادند و مسئول آن بودند و اگر از سکنه نمیتوانستد وصول کنند خود مکلف بودند از عهده برآیند.
در اوایل که وصول مالیات سهل بود ملاکین ولایات داوطلب مقام کوریال بودند بواسطه اینکه اسباب عزت و شرف میشد لکن بعد از انقلابات مأئه سیم پول کمیاب و ادای مالیات شاق و وصول آن مشکل شده و کوریالها مجبور میشدند غالبا از مال خود بپردازند لهذا این مقام باعث خسارت و طالبین آن کم شدند بطوریکه امپراطورها ناچار بعضی شرایط وضع کردند که هرکس دارای آن شرایط بوده بطور حتم میبایست کوریال شود و مردم انواع و اقسام تدابیر بجهت فرار از این شغل میکردند.
طبقات ناس - مردم مملکت روم طبقات و درجات داشتند. از همه بالاتر نجبا و اعیان بودند که آنها هم مراتب مختلفه داشتند و غالبا ملاک معتبر بودند و مشاغل و مناصب مهمه هم بایشان تعلق میگرفت و مراتب آنها موروثی بود. بعد از این طبقه ملاکها و تجار
- ↑ curiales
