از قبایل ژرمن‌است بوده و استیلیکن[۱] نام داشت و وزیر آرکادیوس از اهل گل و موسوم به روفن[۲] بود و این دو وزیر با یکدیگر رقابت و عداوت داشتند و همین نفاق محرک تاخت و تاز آلاریک و طائفهٔ ویزیگت گردید. استیلیکن چون دید دولت شرق برای جلوگیری از آلاریک اقدامی نمیکند بمبارزهٔ او آمد و نزدیک بود او را گرفتار نماید لکن آلاریک فرار کرده به ایبر رفت و آرکادیوس برای اینکه او را از تاخت و تاز جدید ممانعت نماید لقب سردار کل باو اعطا نمود لکن چند سال بعد باز تهیهٔ لشکر نموده بطرف ابطالیا رفت. این دفعه هم استیلیکن بجلوگیری او آمده او را مغلوب ساخت و دوباره به ایبر انداخت (سنه ۴۰۳).
چندی بعد هونوریوس نسبت به استیلیکن بدگمان شده او را بقتل رسانید و وحشیانی را که در ایطالیا اقامت گزیده و دارای شغل و منصب شده بودند اخراج یا مقتول ساخت. آنها هم نزد آلاریک رفته استمداد نمودند. آلاریک دفعهٔ ثالث بایطالیا رفت و ایندفعه داخل شهر روم شده بنای چپاول گذاشت (سنه ۴۰۹). بعد از آنجا خارج شده بطرف جنوب ایطالیا رفت و سال بعد درگذشت. جانشینهای او با امپراطور هونوریوس موافقت کردند و نسبت باو عنوان اطاعت پیش آوردند. از خاک ایطالیا
