برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۰۸

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

شاید، ولی چه خالی بی‌پایانی

خورشید مرده بود

و هیچکس نمیدانست

که نام آن کبوتر غمگین

کز قلبها گریخته، ایمانست

* *

آه، ای صدای زندانی

آیا شکوه یأس تو هرگز

از هیچ سوی این شب منفور

نقبی بسوی نور نخواهد زد؟

آه، ای صدای زندانی

ای آخرین صدای صداها...

۹۶
آیه‌های زمین