برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۳۴

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

ای کبوتر‌های مفلوج

ای درختان بی‌تجربهٔ یائسه، ای پنجره‌های کور،

زیر قلبم و در اعماق کمرگاهم، اکنون

گل سرخی دارد میروید

گل سرخ

سرخ

مثل یک لکهٔ خون

 
 

آه، من آبستن هستم، آبستن، آبستن

۱۲۲
گل سرخ