این برگ هم‌سنجی شده‌است.
ما در تمام میهمانی‌های قصر نور
از وحشت آوار میلرزیم
* *
اکنون تو اینجائی
گسترده چون عطر اقاقی‌ها
در کوچه‌های صبح
بر سینه‌ام، سنگین
در دستهایم، داغ
در گیسوانم رفته از خود، سوخته، مدهوش
اکنون تو اینجائی
چیزی وسیع و تیره و انبوه
چیزی مشوش چون صدای دوردست روز
بر مردمکهای پریشانم
میچرخد و میگسترد خود را
۳۰
در آبهای سبز تابستان
