پدیدآورنده:بیدل شیرازی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵:
در آغاز دوران فتحعلی شاه<ref>حک: ۱۲۱۱ـ ۱۲۵۰ </ref>، [[بیدل]] از شیراز به تهران سفر کرد و همچون پدر، طبیب دربار شد و به منصب حکیم باشی نایل آمد و بتدریج از ندیمان خاص شاه شد<ref>[[فاضل خان گروسی ]]؛ [[بسمل شیرازی]]، همانجاها.</ref> او پزشک خاص فخرجهان، دختر فتحعلی شاه و ملقب به فخرالدوله، بود و بدین جهت به فخرالدوله شهرت یافت <ref>دیوان بیگی، ج ۱، ص ۲۸۹؛ فسائی، همانجا.</ref> مدتی نیز در خدمت شجاعالسلطنه متوفی۱۲۷۰ ه. ق. و میرزافریدون فرمانفرما متوفی ۱۲۷۲ ه. ق. بود هلاکو قاجار؛ هدایت ، همانجاها. عبدالوهاب نشاطِ اصفهانی متوفی۱۲۴۴ ه. ق. ملقب به معتمدالدوله، منشی الممالک دربار فتحعلی شاه، با او خویشاوندی داشت و به این سبب [[بیدل]] گاه در غیبت او جانشین وی میشد و ازین رو به منشی الممالک نیز ملقب گردید مفتون دنبلی؛ فسائی، همانجاها.
[[بیدل]] در عصری میزیست که به دوره بازگشت ادبی مشهور است. تذکره نویسان معاصرش اشعار او را ستوده و بی همتا دانستهاند<ref>[[فاضل خان گروسی]]؛ محمود میرزا قاجار؛ مفتون دنبلی؛ هلاکو قاجار، همانجاها.</ref> گفته میشود اشعار سروده شده شامل غزلیات ، مراثی، ترکیب بند، ترجیعبند، قطعات، رباعیات، و مخمسات بالغ بر سیهزار بیت است که اکنون پنجهزار بیت آن باقی ماندهاست درباره تعداد اشعارش اتفاق نظر وجود ندارد<ref>محمودمیرزا قاجار، ج ۲، ص ۵۰۶؛ مفتون دنبلی؛ دیوان بیگی، همانجاها.</ref> تاکنون [[دیوان بیدل شیرازی]] به چاپ نرسیده ظاهرا اصل دیوان به همراه نسخ خطی که در مشهد مقدس توسط حاجی میرزا سیدعلی الموسوی، [[فخر شیرازی]] فرزند '''بیدل''' تنسیخ شده بود و به کمک حاجی میرزا زین العابدین نوهٔ برادر '''بیدل''' در راه آمدن به تهران در نزدیکی استرآباد مورد هجوم راهزنان طایفهٔ ترکمان قرار میگیرد و کلیه اموال قافله از جمله کتب غارت و حاجی میرزا زین العابدین نیز به اسارت در میاید و تا زمانیکه وجه در خواستی داده نشده بود آزاد نگردید.<ref>ج ۲ ص ۱۰۹۸ ، فارسنامهٔ ناصری، حسن بن حسن فسائی؛ دکتر رستگار فسائی.</ref> دو نفر از زاهدان آن دوران حاجی میرزا محمد باقر ملا باشی، صاحب چندین تألیف و تصنیف در علوم دینی از جمله شرح صحیفهٔ سجادیه، بحرالجواهر درعلم کلام، انوارالحقایق، مقاصدالصالحین و انوارالقلوب و حاجی میرزا محمد حسین ملاباشی،(پدر بزرگ میرزا زین العابدین) از برادران '''بیدل''' بودند و آیتالهیها از نوادگان میرزا محمدباقر ملا باشی میباشند<ref>دیوان بیگی، ج ۱، ص ۲۸۸.</ref>
<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=2425 دانشنامه جهان اسلام]</ref>.
|