پدیدآورنده:بیدل شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹:
اما در تذکره‌های بعدی به صورت رحیم ضبط شده‌است.<ref>دیوان بیگی، ج ۱، ص ۲۸۸؛ فسائی، ج ۲، ص ۱۰۹۸، ۱۱۵۹؛ فرصت شیرازی، ص ۵۲۶. </ref>
نیاکانش از سادات موسوی اصفهان و در اصل از جهرم فارس و از خاندان میرزا رحیم حکیم باشی بودند.[[بیدل شیرازی]]، سید میرزا محمد رحیم شاعر و طبیب و ندیم [[W:فتحعلی شاه|فتحعلی شاه]] و [[W:محمدشاه|محمد شاه]]، همانند نیاکانش که در دوره صفویه به اصفهان رفته و در خدمت پادشاهان صفوی بودند، به طبابت پرداخت <ref>[[فاضل خان گروسی]]، همانجا؛ [[بسمل شیرازی]]، ص ۵۳۲؛بهمن میرزا قاجار، ج۲، ص ۵۰۵؛مفتون دنبلی، ص۶۷؛ فسائی، ج۲، ص۱۰۹۸؛ فرصت شیرازی، ص ۵۲۶ ؛ شاه صفی، حک: ۱۰۳۸ ه. ق. ـ ۱۰۵۲ ه. ق. </ref> شاه صفی را نیای بیدل دانسته‌است که شاید به دلیل قرابت نیاکان بیدل با صفویه باشد که طبابت در دربار را برگزیدند. پدرش میرزا سیدمحمد طبیب او نیز به فرمان [[W:کریم خان زند|کریم خان زند]] از اصفهان به شیراز رفت و سید محمدرحیم بیدل شیرازی، در همان زمان در شیراز زاده شد.<ref>[[فاضل خان گروسی]] ؛[[ بسمل شیرازی ]]؛ محمود میرزا قاجار؛ دیوان بیگی ، همانجاها؛هدایت، ج ۲، بخش ۱، ص ۱۸۳.</ref>
پدر [[بیدل]] پس از زندیه به دربار قاجاریه در تهران فراخوانده شد و پس از خدمت در دوران کهولت به شیراز بازگشت و در همانجا درگذشت<ref>بسمل شیرازی، ص ۵۳۳.</ref> سیدمحمدرحیم طب را علاوه بر پدرش نزد میرزاحسن علی طبیب که از خویشاندان او بود نیز فرا گرفت و خطوط سبعه به ویژه نستعلیق را نیکو می‌نوشت، گذشته از اینها شاعر بود و در اشعارش بیدل تخلص می‌کرد<ref>[[فاضل خان گروسی]] ؛[[ بسمل شیرازی ]]؛ فسائی، همانجاها، مفتون دنبلی، ص ۶۸.</ref>
| |||